AFWIJKING KADASTRALE GRENS DOOR BEVRIJDENDE OF VERKRIJGENDE VERJARING
Een situatie waarin de juridische grens gaat afwijken van de kadastrale grens kan ontstaan door zogenaamde verjaringssituaties.
Een overdracht van (een deel van) dat perceel is in principe alleen mogelijk op een door de wet aangewezen wijze. Namelijk door het opmaken van een notariële akte èn inschrijving van die akte in het register van het kadaster. Er zijn weliswaar nog meer manieren, zoals ruilverkaveling of onteigening, maar die laten we hier even buiten beschouwing.
Bij koopovereenkomst wordt ook verwezen naar de kadastrale aanduiding van het te verkopen perceel. Dat kan het gehele kadastrale perceel zijn, maar uiteraard ook slechts een deel. Niemand verplicht de eigenaar immers gehele kadastrale percelen te verkopen. Wordt het kadaster met zo’n deelverkoop geconfronteerd, dan gaat het kadaster tot hernummering van deze percelen over. Voorafgaand een verkoop kan een eigenaar het kadaster ook verzoeken om tot kadastrale splitsing over te gaan.
Een andere manier waardoor eigendom van een (deel van het) perceel kan overgaan, is verjaring. Dit gebeurt zonder dat er een notariële akte aan te pas komt. Die eigendomsverschuiving zie je dan ook niet terug in de registers van het kadaster.
BEVRIJDENDE EN VERKRIJGENDE VERJARING MAKEN INBREUK OP KADASTRALE GRENZEN
Er bestaan twee soorten verjaring:
Voor beide typen verjaring is bezit nodig van een perceel.
Bij de bevrijdende verjaring hoeft men niet te goeder trouw te zijn en geldt een verjaringstermijn van 20 jaar. Bij de verkrijgende verjaring is goede trouw vereist en is de termijn 10 jaar.
De consequentie van een geslaagd verjaringsberoep is echter dat de kadastrale grens niet langer als juridische grens beschouwd wordt. Door middel van een procedure waarbij het beroep wordt gehonoreerd kan hier uiteraard verandering in gebracht worden, omdat het vonnis, waarbij het verjaringsberoep is toegewezen, ingeschreven kan worden in de registers van het kadaster.
