ERFPACHT IS TIJDELIJKE EIGENDOM OF EIGENDOM ONDER VOORWAARDEN
Het erfpachtrecht is een afgeleide van het eigendomsrecht, namelijk het recht dat de gebruiker de bevoegdheid geeft om een anders onroerende zaak te houden en te gebruiken.
Doordat de wet de mogelijkheid biedt in de akte van vestiging de duur van het recht te beperken, kan daarmee een soort tijdelijk eigendomsrecht worden gecreëerd. Het erfpachtrecht kan echter ook eeuwigdurend zijn.
VEEL GEBRUIKT VOOR GEMEENTELIJKE GRONDBELEID
Het erfpachtrecht wordt vaak ingezet door overheden die een vorm van controle willen houden over percelen die zij in erfpacht hebben uitgegeven. De gemeente Amsterdam heeft dat in het verleden veelvuldig gedaan en blijft dat ook doen. Ze gebruikt het middel nu onder andere om bij nieuwe erfpachtcontracten speculatie of eigendom door huisjesmelkers tegen te gaan.
BEPERKINGEN IN AKTE VAN VESTIGING MOGELIJK
Net als bij het opstalrecht kan het erfpachtrecht een verbod tot overdracht of toebedeling zonder toestemming van de grondeigenaar (de ‘bloot-eigenaar’) inhouden. Ook kan in de akte een splitsingsverbod van het perceel worden opgenomen. Ook het recht op onder-erfpacht kan in de akte worden beperkt.
De erfpachter mag, net als de opstaller bij het opstalrecht, het erfpachtsrecht verhuren of verpachten, tenzij de akte van vestiging weer anders bepaalt.
